۱۳۸۹ بهمن ۹, شنبه

وجوهِ انسانيِ كرّه‌خر!


كورش   ببين... وقتي كه من به تو مي‌گم كُرّه‌خر، منظورم دقيقاً كُرّه‌ي يه خر نيست! يعني وَجهِ انساني تو رو زير سؤال نمي‌برم. در واقع اين يه جور واژه‌ي تحبيبه! مثل عزيزم يا...
شيوا      بسه. ديگه شوخيات برام بامزّه نيست.
كورش   خُب سعي مي‌كنم شوخياي بامزه‌تري جفت و جور كنم...
شيوا      خواهش مي‌كنم... چرا اصرار داري اَداي آدماي احمق رو دربياري؟
كورش   ...
شيوا      ...
كورش   چون احمقم!
شيوا      هردومون احمقيم.
كورش   آره... هردومون.
شيوا      خب؟ نمي‌خواي ماشينو خاموش كني؟
كورش   يعني جدي‌جدي مي‌خواي...
شيوا      آره!
كورش   شوخي مي‌كني!
شيوا      نه ديگه! مطمئن باش اين‌بار كَلَكِت نمي‌گيره...
كورش   كَلَك چيه؟ چي مي‌گي تو اصلاً؟
شيوا      آره... چي‌مي‌گي تو اصلاً؟ من كه نمي‌فهمم، تو الان عصباني هستي... نه كوروش‌خان، ديگه نه! من ديگه خامِ شعبده‌بازياي تو نمي‌شم.
كورش   پس اين چشمه‌ رو هم تماشا كن! الان يه‌دونه خرگوشِ سفيد از تو كيفت بيرون ميارم... ببين... آها... اِ... حضار محترم، فعلاً نوار بهداشتيِ خانم‌خرگوشه رو داشته باشيد تا خودشم پيدا كنم!
شيوا      كوروش، جدي بهت مي‌گم، شوخي‌هاي تو فقط بيشتر حال منو به‌هم مي‌زنه! همين الان ماشينو خاموش كن، بريم بالا و تمومش كنيم.
كورش   چي‌چي رو تمومش كنيم؟ شيوا تو دقيقاً منظورت چيه؟
شيوا      كوروش التماس مي‌كنم خودتو به خنگي نزن.
كورش   چرا خُل‌بازي درمياري؟ تو امروز حالت خوب نيست، اينم طبيعيه! اين‌جور باشه كه همه‌ي زنا بايد ماهي يه بار تقاضاي طلاق بدن!
شيوا      تو داري به من توهين مي‌كني!
كورش   والله من كه نمي‌فهمم تو...
شيوا      آره، تو نمي‌فهمي من چي مي‌گم. درواقع واست اهميتي نداره. تو فكر مي‌كني عقل كلّي و به خودت اجازه مي‌دي جواب هر حرفي رو با اِستِهزا و نيش و كنايه بدي. اسمش هم اينه كه آدم شوخ‌طبع و حاضرجوابي هستي، درحالي‌كه تو مغروري و هيچ‌كس رو به‌جز خودت آدم حساب نمي‌كني...
كورش   تموم شد؟
شيوا      كوروش، ببين... خرابش نكن! من فكر مي‌كنم تو هم به اين نتيجه رسيدي كه ازدواجمون نمي‌تونه ادامه پيدا كنه...
كورش   تو به جاي منم تصميم گرفتي...
شيوا      پس چرا اومديم اينجا؟
كورش   بابا من فكر كردم داري شوخي مي‌كني...
شيوا      شوخي، شوخي، شوخي... ديگه از هرچي شوخيه حالم به‌هم مي‌خوره.. اَه...
كورش   شيوا اين كارا چيه؟ چرا گريه مي‌كني؟ مردم دارن نگامون مي‌كنن...
شيوا      دارم ديوونه مي‌شم... احساس مي‌كنم هيچي نيستم. يه موجودِ بدبختم كه همه‌ي حرفا و كاراش خنده‌دار و مسخره‌ست... اين‌همه تحقير حق من نيست كوروش!
كورش   هه! كدوم‌همه تحقير ديوونه؟!
شيوا      همين نيشخند، همين كه هرچيزي كه مي‌گم و هركاري كه مي‌كنم پشت‌بندش تحويلم مي‌دي. تو مگه كي هستي؟ كي هستي كه به خودت اجازه مي‌دي بقيه‌رو دست بندازي؟ كي هستي كه فكر مي‌كني همه ابزار خنده‌‌‌‌ و تمسخر تواَن؟ كي هستي كه همه‌ي آدما به‌نظرت احمق ميان؟
كورش   من هيچ گُهي نيستم! باشه شيوا، بالاخره تونستي اعصاب منو به لجن بكشي. حالا ديگه تمومش كن لطفاً.
شيوا      منم مي‌خوام همين‌كارو بكنم.
كورش   دِ چرا دست برنمي‌داري؟ تو الان از من انتظار داري چي بگم؟ بگم نه، من اين آدمي كه تو فكر مي‌كني نيستم؟ يا انتظار داري خودمو عوض كنم؟ مگه من هموني نيستم كه از روز اول بودم؟
شيوا      من، من، من... همش من! اشكال تو اينه كه به‌جز اين من هيچ‌كس ديگه رو نمي‌بيني.
كورش   شيوا من باورم نميشه، اين تويي كه داري اين حرفارو ميزني؟ يعني واقعاً جدي داري مي‌گي؟
شيوا      اوهوم!
كورش   يعني جدي تو منو برداشتي آوردي اينجا كه بريم تقاضاي طلاق بديم؟
شيوا      فرض كن كه دارم شوخي مي‌كنم!
كورش   خيلي شوخيه بي‌مزّه‌ايه!
شيوا      نه به بي‌مزّگيِ شوخيِ ازدواجمون.
كورش   ولي ازدواجمون واسه من شوخي نبود شيوا.
شيوا      حتي ازدواجمون هم واسه تو شوخي بود!
كورش   تو داري به من توهين مي‌كني!
شيوا      آره، دارم بهت توهين مي‌كنم!
كورش   ...
شيوا      ...
كورش   كجا؟
شيوا      مي‌رم بالا.
كورش   ولي من نميام.
شيوا      به‌هرحال من ديگه برنمي‌گردم خونه.
كورش   شيوا... شيوا... خيلي شوخيه بي‌نَمكيه... شيوا...
مهدي شفيعي زرگر 

۳ نظر:

Reza Deilami گفت...

می گوم ... تو به روح اعتقاد داری ؟
...
از خوندن لذت بردم ، از تمام شدنش حسرت

ناشناس گفت...

قیل وقال بود خیلییییییییییی......

سبزباشی.

مصطفي گفت...

سلام آقا مهدي ميخوام بگم واقعا ذهن باز و کلام شيوايي داري...
موفق باشي عزيز